Sekiranya anak anda sering memakai kasut kiri ke kanan, kanan ke kiri. Betulkan ia dengan segera, kerana bimbang jika ia dibiarkan, lama-kelamaan dia terjerumus ke dalam dunia disleksia.
Kira-kira 50 peratus daripada lebih 90,000 kanak-kanak negara ini yang menghidapi masalah pembelajaran sejak usia lima hingga enam tahun berpunca daripada masalah Disleksia. (Berita Harian, 2012)
Disleksia bukannya satu penyakit, tetapi merupakan salah satu gangguan dalam pembelajaran yang biasanya dialami oleh kanak-kanak. Lazimnya, masalah pembelajaran yang dihadapi adalah seperti membaca, menulis, mengeja, dan kemahiran mengira. Oleh itu disleksia merujuk kepada mereka yang menghadapi masalah untuk membaca dan menulis walaupun mempunyai daya pemikiran yang normal.
Payne dan Turner (1999) menyatakan bahawa disleksia adalah suatu permasalahan pembelajaran yang spesifik atau khusus.
Dalam program pemulihan, didapati bahawa murid-murid pemulihan sering menghadapi masalah untuk menguasai kemahiran membaca. Fauziah Tahiruddin (2000) menyatakan antara permasalahannya ialah pelajar pemulihan mudah lupa perkataan yang dibaca. Daya ingatan mereka sangat singkat. Oleh itu mereka perlu diberi peluang membaca perkataan yang sama berulang kali dalam aktiviti latih tubi. Ramai kanak-kanak pemulihan juga mengalami masalah dalam pengamatan. Mereka kurang mahir mengecam bentuk perkataan yang dibaca. Masalah ini mungkin disebabkan mereka sukar memberi tumpuan atau perhatian. Selain itu, murid pemulihan juga mempunyai perbendaharaan kata yang kurang atau terhad menyebabkan mereka menghadapi masalah dalam membina ayat mudah dengan betul.
Perkataan “disleksia” (dyslexia) adalah hasil gabuangan dua perkataan Greek iaitu “Dys” yang bermaksud kesukaran dan “Lexis” bermaksud perkataan atau dengan kata lain, kesukaran menggunakan perkataan. Istilah ‘buta huruf’ juga digunakan untuk kategori ini. Seorang Profesor Berlin pada tahun 1887, merangkap seorang pakar perubatan dan ‘ophalomotologist’ telah memperkenalkan perkataan ‘Disleksia’ (Hammond dan Hugges, 1996:3)“Disleksia ialah satu ‘Disorder’ dalam kanak-kanak yang telah terima Pendidikan Biasa, tidak memperolehi kemahiran bahasa, bacaan, menulis dan ejaan yang setaraf intelek” (World Federation Of Neurology, 1968) Selain itu terdapat juga beberapa perkataan lain yang berkaitan dengan Disleksia, diantaranya ialah:
Kira-kira 50 peratus daripada lebih 90,000 kanak-kanak negara ini yang menghidapi masalah pembelajaran sejak usia lima hingga enam tahun berpunca daripada masalah Disleksia. (Berita Harian, 2012)
Disleksia bukannya satu penyakit, tetapi merupakan salah satu gangguan dalam pembelajaran yang biasanya dialami oleh kanak-kanak. Lazimnya, masalah pembelajaran yang dihadapi adalah seperti membaca, menulis, mengeja, dan kemahiran mengira. Oleh itu disleksia merujuk kepada mereka yang menghadapi masalah untuk membaca dan menulis walaupun mempunyai daya pemikiran yang normal.
Payne dan Turner (1999) menyatakan bahawa disleksia adalah suatu permasalahan pembelajaran yang spesifik atau khusus.
Dalam program pemulihan, didapati bahawa murid-murid pemulihan sering menghadapi masalah untuk menguasai kemahiran membaca. Fauziah Tahiruddin (2000) menyatakan antara permasalahannya ialah pelajar pemulihan mudah lupa perkataan yang dibaca. Daya ingatan mereka sangat singkat. Oleh itu mereka perlu diberi peluang membaca perkataan yang sama berulang kali dalam aktiviti latih tubi. Ramai kanak-kanak pemulihan juga mengalami masalah dalam pengamatan. Mereka kurang mahir mengecam bentuk perkataan yang dibaca. Masalah ini mungkin disebabkan mereka sukar memberi tumpuan atau perhatian. Selain itu, murid pemulihan juga mempunyai perbendaharaan kata yang kurang atau terhad menyebabkan mereka menghadapi masalah dalam membina ayat mudah dengan betul.
Perkataan “disleksia” (dyslexia) adalah hasil gabuangan dua perkataan Greek iaitu “Dys” yang bermaksud kesukaran dan “Lexis” bermaksud perkataan atau dengan kata lain, kesukaran menggunakan perkataan. Istilah ‘buta huruf’ juga digunakan untuk kategori ini. Seorang Profesor Berlin pada tahun 1887, merangkap seorang pakar perubatan dan ‘ophalomotologist’ telah memperkenalkan perkataan ‘Disleksia’ (Hammond dan Hugges, 1996:3)“Disleksia ialah satu ‘Disorder’ dalam kanak-kanak yang telah terima Pendidikan Biasa, tidak memperolehi kemahiran bahasa, bacaan, menulis dan ejaan yang setaraf intelek” (World Federation Of Neurology, 1968) Selain itu terdapat juga beberapa perkataan lain yang berkaitan dengan Disleksia, diantaranya ialah:
- Dyscalculia (Diskalkulia) iaitu seorang disleksia yang bermasalah dalam pengiraan ataupun matematik
- Dysgraphia (Disgrafia) iaitu seorang disleksis yang bermasalah dalam bahasa
- Dyspraxia (Dispraksia) iaitu seorang disleksis yang bermasalah dalam koordinasi moto-mata-tangan
Punca Disleksia
Punca sebenar yang menyebabkan kanak-kanak mengalami disleksia tidak diketahui(Bradford, 2001). Namun, mengikut kajian-kajian yang telah dijalankan, secara teorinyadisleksia disebabkan oleh keturunan (genetik), biologi, dan kemtangan (Mercer, 1997;Hammond & Hughes, 1999).
Keturunan atau genetik
Menurut Bradford (2001), dalam kebanyakkan kes murid disleksia, terdapatbeberapa orang ahli keluarga; sama ada ibu bapa, adik-beradik atau saudaraterdekat; yang mengalami masalah yang sama. Ini menunjukkan ada tanda-tandaberkemungkinan disleksia berpunca daripada pengaruh genetic, iaitu disleksia boleh diwarisi. Namun, darjah keterukan disleksia yang dialami mungkin berbeza. Kajianyang telah dijalankan telah dapat membuktikan bahawa disleksia disebabkan olehkromosom 15, 1 dan 16 diwarisi secara turun-temurun
(British Psychological Society, 1991).
(British Psychological Society, 1991).
Biologi
Secara umum ianya disebabkan oleh sejarah kesukaran semasa dilahirkan, sepertilahir tidak cukup bulan, kekurangan oksigen semasa dilahirkan atau kelahiran yangamat menyukarkan. Semua faktor ini adalah kemungkinan menjadi puncakelambatan atau ketidaksempurnaan perkembangan sebahagian daripadakerosakan otak yang menyebabkan kanak-kanak tersebut menghadapi masalahbelajar disleksia (Hammond & Hughes, 1996) dan kerosakan ini adalah minima.Mercer, (1997), yang menjalankan kajian mendapati pembentukan otak merekayang mengalami disleksia adalah tidak sama dengan mereka yang tidak mengalamidisleksia
Kematangan
Biasanya terdapat perbezaan dalam perkembangan sistem saraf manusia mengikut jantina. Kebiasaannya kanak-kanak lelaki lebih lambat matang daripada kanak-kanak perempuan (Hammond & Hughes, 1996)
Ciri-ciri Disleksia
Kanak-kanak disleksia lazimnya mempunyai ciri-ciri yang boleh dikategorikan kepada beberapa bahagian. Ibu bapa dan guru sebagai orang yang paling hampir dengan kanak-kanak boleh membuat pengenalpastian secara umum terhadap anak mereka. Hal ini adalah kerana pengenalpastian di peringkat awal adalah paling baik untuk membantu kanak-kanak yang mungkin mempunyai ciri-ciri disleksia agar diberi rawatan atau terapi secepat mungkin (Ott, 1997).
(i) Umum
Perkembangan bahasa atau peraturan
Koordinasi yang lemah
Pergerakan pergelangan tangan agak kekok
Hasil penulisan yang lemah
Menulis lambat
Ejaan yang lemah
Kebolehan membaca dua tahun ke belakang
Kekeliruan dalam penggunaan jam atau konsep masa
Sering mengalami kesukaran dalam laluan yang berliku-liku
Kesukaran mendiskriminasikan pandangan dan pendengaran
Kesukaran mengeja, membaca, menulis dan mengira
Kecelaruan dalam menerima pelbagai arahan
Kekeliruan perkataan yang hampir sama seperti on-no, for-from, was-saw
Masalah mengeja
Masalah meniru atau menyalin daripada papan hitam
(ii) Pengamatan dan tingkah laku
Sering keliru dengan arah: kiri/kanan atau atas/bawah.
Sukar memberitahu waktu dan tepati masa.
Sukar mengingati simbol-simbol Matematik.
Mudah merasa tertekan atau emosional.
Biasanya mempunyai perasaan rendah diri.
Sering mengalami kesukaran dalam mempelajari turutan ketika berpakaian.
Biasanya mengalami kesukaran memakai
kasut pada kaki yang betul.
Nampak cerdik tetapi tidak boleh membaca, menulis atau mengeja pada tahap tertentu
(iii) Kecelaruan pandangan dan penglihatan
Kesukaran dalam membatangkan perkataan.
Gemar meninggalkan huruf pada pangkal perkataan. Misalnya ‘pergi’disebut ‘pegi’.
Gemar menambah huruf dan perkataan.
Misalnya;‘bulan’disebut ‘bulang’.
Sering tidak membaca dalam keadaan ceria.
Menunjukkan pertukaran, penambahan, penggantian atau pengulangan perkataan dan nombor semasa membaca dan menulis.
Sering mengeja dengan tidak konsisten.
Susah hendak memahami perkataan yang dibaca atau ditulis.
Mempunyai masalah ingatan pandang dan ingatan dengar.
Masalah dalam susunan urutan huruf dan nombor.
Kekeliruan memahami hala kiri dan kanan, bawah dan atas.
Kebalikan huruf-huruf atau nombor-nombor tertentu.
Hilang baris apabila membaca atau
mengulangi ayat yang sama.
Masalah koordinasi dan pergerakan halus
(iv) Kemahiran motor halus dan kasar
Menghadapi masalah memasukkan dan menyusun tali kasut dalam lubang dengan betul.
Menghadapi masalah memegang pensel dengan betul.
Menghadapi masalah dalam aktiviti menekap.
Menghadapi masalah menggunakan gunting terutamanya yang kidal
Sunting dari;
Abdul Rahim b. Talib, (2006). Pengenalan Pendidikan Kanak-kanak MasalahPembelajaran: Open University Malaysia (OUM). Kuala Lumpur: UNITEMSdn. Bhd.
Haliza Hamzah, (2008).Perkembangan Kanak-kanak:Untuk Program Ijazah Sarjana Muda Perguruan:Edisi Kedua. Institut Perguruan Teknik,KualaLumpur: Kumpulan Budiman Sdn. Bhd.
Mohd Fahmi Mohd Yusof.(2012). 45,000 budak hidap Disleksia. Berita Harian
Rajesvari Ramasamy. (2008). Masalah Disleksia Dalam Kalangan Murid-Murid Pemulihan Di Sekolah Rendah, Pulau Pinang. Universiti Sains Malaysia
http://ms.wikipedia.org/wiki/Disleksia
Salam kenal. Nice info! Keep it up.
BalasPadamthank 4 de info
BalasPadam